بررسی رابطه ی سبک های رهبری مدیران با سلامت روان کارکنان مراکز بهداشت و درمان شهر اصفهان

مقدمه: مراکز بهداشت و درمان، یکی از بسترهای حیاتی تحقق سلامت افراد جامعه هستند و سلامت روان کارکنان آن­ها  به منظور ارایه­ی خدمت موثر به جامعه، بسیار ضروری می­باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی سبک­های رهبری مسئولان مراکز بهداشت و درمان و ارتباط آن با وضعیت سلامت روان کارکنان مراکز بهداشت و درمان اصفهان تدوین گردیده است.   روش­کار: نمونه­ی این پژوهش توصیفی در مقطع مهر تا بهمن 1392 شامل 217 نفر از کارکنان 18 مرکز بهداشت و درمان شهر اصفهان بود که  به روش نمونه­گیری طبقه­ای، خوشه­ای و تصادفی از میان 500 نفر از کارکنان شاغل با استفاده از جدول مورگان انتخاب شده­اند. ابزار پژوهش، پرسش­نامه­ی چند­عاملی رهبری (mlq) و پرسش­نامه سلامت روان گلدبرگ (28- ghq) بوده است. داده­ها با روش­های آمار توصیفی و استنباطی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و نرم­افزار آماری spss تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین سبک رهبری و سلامت روان کارکنان، رابطه­ی معنی­داری وجود ندارد (399/0=p). هم­چنین، رابطه­ی بین سبک­های رهبری تحولی، تبادلی و عدم مداخله­گر با سلامت روان کارکنان معنی­دار نبود (به ترتیب 247/0=p، 139/0=p و 403/0=p). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج، به نظر می­رسد عوامل دیگری به جز سبک­های رهبری مدیران نیز در سلامت روان تاثیر دارد و می­توان از کارگاه­های آموزشی برای ارتقای سلامت روان کارکنان استفاده نمود.